Categorie: Stiltij

Stiltijding nummer 16

Posted on

Nummer 16 van Stiltijding, een halfjaarlijkse publicatie, is verschenen.
Naar deelnemers, donateurs en abonnees is een gedrukt exemplaar verzonden.

Klik op afbeelding voor de pdf versie [13 mb]

INHOUD:

  • Aan zet – column
  • Werken aan bevrijding – in gesprek met Ad, door Birgitta Putters
  • Het reine – gedicht door Gedel
  • Recept – door Bram Juffermans
  • The short prajnaparamita texts – boekfragment
  • Wonderlijk – expressie (muziek)
  • Een bittere pil – door Laura Haast
  • Mijn hart wakkert – gedicht door William Carlos Williams
  • Van belofte naar gelofte – door Yvonne Stamps
  • Grote ja – door Maurice Schelling
  • Vreemde gasten in de herberg – door Bert Hoogstand
  • Boeken – nieuwe aanwinsten
  • Interesse – didactiek
  • Sterk spul – door Birgitta Putters
  • Eindeloos – doodsgedicht van Mumon

Op papier is de Stiltijding nog fijner lees- en beleefbaar.
Ben je geen deelnemer bij Stiltij maar zou je wel de Stiltijding willen ontvangen, dan kun je deze bestellen via het Stiltij-secretariaat.
Daar kun je je ook abonneren voor € 10,- per jaar; hiermee bevorder je tevens de continuïteit van dit magazine.

 

HIER het Stiltijding-archief met alle verschenen edities.

 

 

Leraar en leerling (artikel)

Posted onLeave a comment


Foto: Schneiblefinearts.com

Leraren zijn structureel medeverantwoordelijk voor een heilzaam verloop van andermans oefenweg: onze existentiële onwetendheid en onvermogen worden opgelost dankzij de ontmoeting met wijsheidsonderricht.

Grofweg zou je kunnen zeggen: de leraar onderricht het visie-aspect, en de leerling toetst dit en past dit toe in de praktijkervaring van meditatie en dagelijks leven.
Zo leveren leraren een wezenlijke bijdrage aan onze bestaanskwaliteit: zij verhelderen, versterken en openen onze geest. Maar onevenwichtige leraren kunnen die geest ook benevelen, ondermijnen of uitschakelen.

 

> HIER het volledig artikel <

> HIER een lijst met alle verschenen artikels <

 

sluiting

Verdienste (artikel)

Posted onLeave a comment

(artikel van 31 december 2017)

Zojuist wakker geworden ‘s ochtends, nemen velen van ons de tijd om in het verlengde van de nachtelijke droomcontouren alvast wat invulling te geven aan de aanstaande dag.
Min of meer uit gewoonte (her)scheppen we het decor van ons bestaan, we “decoreren” onszelf opnieuw, samen met onze omgeving en onze agenda.

Dit vormt slechts een klein elementje in het continue onderhoud van ons ik-idee (ego). Maar vullen we ons dagelijks functioneren en onze innerlijke beleving niet voor een groot deel met dit soort “kleine elementjes”, als minuscule bouwstenen van onze identiteit?

Wanneer gewoontes contrasteren met bewust aanwezig-zijn, dan zouden we wel eens behoorlijk wat tijd kunnen doorbrengen in afwezigheid.

 

> HIER het volledig artikel <

> HIER een lijst met alle verschenen artikels <

 

sluiting

Impressies 10-weken-oefenperiode najaar 2017

Posted on


Meditatiegrot in Noord-India.

HIER vind je de verslagen van de oefenperiode, afgelopen najaar 2017.
Enkele fragmenten uit de impressies:

• Dankbaarheid enerzijds voor het steeds meer openstaan en volgen van de diagnose dat ik een verslaafde blindganger ben.
Kleinheid en boosheid anderzijds dat ik snak naar de figuurlijke methadon en me betrap op een gebrek aan discipline naar de oefening in mijn particuliere leefomgeving.

• Het leven laat me af en toe voelen hoe het is om uit mijn isolement en dus geopend te zijn.
Enthousiasme neemt de plaats in van bedruktheid, zwakte maakt plaats voor kracht. Waar is de waardering voor het leven?

• Dus voor mij is de uitnodiging om deze doodsheid voorbij te gaan, niet meer in te vullen of analyses uit het verleden zijn trucje laten doen maar om open te blijven, waar te nemen.

• Nu voel ik me wel wat onthand, want wat doe ik nu met een bevraging die niet echt urgentie uitstraalt? Hoe zorg ik dat ik niet meega in vrijblijvend filosoferen?
En als bevrager: hoe zorg ik dat ik niet opga in mezelf maar juist vragen stel om iets te kunnen leren (is diezelfde urgentie)?

• De oefenperiode gaat veel meer over je oefenhouding en niet zozeer over het resultaat. Als de intentie niet klopt, kun je de rest wel vergeten.
Over dit onderwerp valt nog heel wat te ontdekken, besef ik plotseling

• Ik begin te beseffen hoe je geestesgesteldheid ten grondslag ligt aan het hele verloop. Hoezeer dat dat bepalend is, allesomvattend zelfs? Hmmmm…. verbijsterend! Word hier stilletjes heel blij van.

 

 

Wijsheid als levenshouding (artikel)

Posted onLeave a comment


Foto: Shakyamuni boeddha – © Stiltij

Waarom hebben we wijsheid nodig?
De volgende twee redenen zijn wellicht interessant.

Ten eerste: mijn eigen bestaan voelt niet zoals ik me dat had voorgesteld. Ik heb te maken met onrust, verwarring, afhankelijkheid, behoefte en angst. Allerlei onwenselijke of oncontroleerbare condities lijken mijn leven te dicteren. Kortom: ik zou het fijn vinden als ik de totale kwaliteit van mijn leven kon verbeteren. Wijsheid lijkt me daarbij heel bruikbaar.

Ik doe natuurlijk al levenslang mijn best om gelukkig-zijn te ervaren; al mijn middelen en vaardigheden zet ik daartoe in, heel mijn vrijheid benut ik voor dat doel. Maar blijkbaar zijn er onbekende factoren die me verhinderen deze volheid te realiseren.
De maakbaarheid van ons bestaan lijkt te stoppen bij innerlijke kwaliteiten als wijsheid, gemoedsrust of tolerantie: vertrouwen kan ik niet kopen, de eerlijkheid van een ander kan ik niet overnemen. Wat ik wél kan doen is onderzoeken hoe die gewenste kwaliteiten precies werken; wat is dat: inspiratie, authenticiteit, helderheid, gemoedsrust?

De tweede reden om wijsheid interessant te vinden heeft te maken met mijn omgeving, op kleine en grote schaal. Het houdt me bezig dat ons maatschappelijk bestel veel spanning oproept, veel ongelijkheid en conflict in zich draagt en talloze pijnlijke gevolgen heeft voor grote groepen mensen. Kortom, onze wereld lijkt niet echt te functioneren op basis van wijze en mededogende principes of structuren – en dat zou rechtvaardiger kunnen.

 

> HIER het volledig artikel <

 

sluiting